سکوت سازمانی در سازمان های دولتی (دانشگاههای علوم پزشکی ایران ، تهران و شهید بهشتی): بررسی نقش فرهنگ سازمانی

وقتی زبان ها به حرکت در نیآیند دانشی برای سازمان تولید نمی شود. زبان ساز وکار تعامل انسان ها در سازمان هاست. اگر انسان به سازمان روح می دهد و سرمایه استراتژیک سازمان محسوب می شود، بخاطر آن است که متولیان رصدخانه سازمانی که در آن مسائل فراروی سازمان و مدیران، شناسایی و برای حل آن ارائه طریق می شود، خود کارکنان هستند. وقتی سکوت، سازمانی را فرا می گیرد رکود و فتور در وب فیزیکی و اجتماعی سازمان رسوب می کند و مزیت رقابتی سازمانی بی معنا می شود. در تبیین پدیده سکوت سازمانی معدود پژوهش هایی انجام شده است ولی نقش فرهنگ سازمانی تا به حال مورد پژوهش قرار نگرفته است. در این پژوهش نقش فرهنگ سازمانی در تبیین سکوت سازمانی مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین از آنجایی که نتایج پژوهش ها نشان داده اند که جو سکوت در ایجاد رفتار سکوت نقش مهمی ایفا می کند، این پژوهش نیز کانون توجه خود را بر اندازه گیری میزان تاثیر این عامل بر رابطه فرهنگ سازمانی و سکوت سازمانی متمرکز کرده است. سازمان های مورد مطالعه از بخش دولتی (دانشگاه های علوم پزشکی تهران) انتخاب شده اند. نتایج آزمون های آماری حکایت از تاثیر فرهنگ سازمانی بر سکوت سازمانی دارد. همچنین نتایج آزمون متغیر مداخله گر بارون و کنی نشان داد که جو سکوت رابطه ی فرهنگ سازمانی و سکوت سازمانی را 54 درصد تحت تاثیر قرار می دهد.